Er was eens een jongetje die de hele dag op zijn trommel sloeg en er elke seconde van genoot. Nooit hield hij op. Ten einde raad riepen de buur-soefi’s om hem tot bedaren te brengen.
De eerste zei: “Je doorboort je trommelvliezen als je doorgaat.” Dat was tegen dovemans oren gesproken.
De tweede zei: “Het is een heilige activiteit, alleen voor speciale gelegenheden.”
De derde gaf alle andere buren oordopjes.
De vierde gaf het jongetje een boek.
De vijfde gaf de buren een boek met een methode om boosheid via biofeedback de baas te blijven.
De zesde liet het jongetje meditatieoefeningen doen om hem te kalmeren “de werkelijkheid is louter verbeelding”.
Geen van alles werkte.

Uiteindelijk kwam een echte Soefi hij keek de situatie eventjes aan, overhandigde het jongetje een hamer en een beitel en zei: “Wat zou er toch IN de trommel zitten?”

Soefi-verhaal, gevonden in het boek: NLP Voor Dummies