Ik zit bij de kapper. Wat een lawaai. Behalve dat het lijkt als of de haardrogers overuren maakt (want wil iedereen nu echt stijl haar??) praten de kapsters gewoon over het gezoem van de föhns heen. In het Afrikaans of Zoeloe?

Eigenlijk is dit iets typisch Afrikaans. Ook in restaurants praten de mensen niet met elkaar, aan het geluidsniveau lijkt het wel of de mensen tegen elkaar schreeuwen.

Toen ik voor het eerst in Zuid-Afrika was, irriteerde ik me erg aan. Zo asociaal. Totdat ik het vertelde aan local. Hij lachte en antwoordde dat het hoort bij de cultuur. In de apartheid werden mensen opzet buitengesloten. Door hard te spreken kan het tafeltje naast je en aan de andere kant van het restaurant mee luisteren. Op die manier betrek je hen erbij. Inclusiviteit.

Ik vind het maar vermoeiend. Zoveel lawaai. Zoveel geluiden. Ik verlang nu al naar de rust. Nog even de knipbeurt uitzitten en dan terug naar mijn oase van rust.